به نقل از «خبرگزاری صدا و سیما»

وابستگی به تلفن همراه معضل این روزها!

تاریخ انتشار: ۳۱ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۵۷۶۵۱۷

به گزارش سرویس وبگردی خبرگزاری صدا و سیما، مطمئنا در اطرافیان خود افراد بسیار زیادی را مشاهده کرده اید که به تلفن همراه خود وابسته هستند. وابستگی به تلفن همراه مشکلی همگانی در بسیاری از جوامع امروزی می‌باشد.شاید شما نیز از آن دسته از افرادی باشید که در طول شبانه روز بار‌ها به تلفن همراه خود سر می‌زنند و حتی هنگام خواب آن را در جایی نزدیک به خود قرار می‌دهند و اگر آن را در خانه جا گذاشته باشند، به سرعت باز می‌گردند و بدون آن، بیرون نمی‌روند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

امروزه یکی از مهمترین ابزاری که انسان با آن در ارتباط است، همین تلفن همراه می‌باشد که نگرانی نبود آن به دیگر نگرانی‌های بشر افزوده است. نگرانی حاصل از فراموش کردن و جا گذاشتن تلفن همراه، موضوعی است که حدود بیش از ۵۰ درصد افرادی را که از تلفن همراه استفاده می‌کنند، درگیر خود نموده است. این اضطراب را به تازگی به اصطلاح نوموفوبیا می‌شناسند که تلفیقی از سه واژه no، mobile و phobia است. این کلمه به معنای ترس نداشتن تلفن همراه یا به عبارتی جدایی از آن است. شاید برای تان جالب باشد که بدانید علت این ترس می‌تواند پیش زمینه‌ای در دوران کودکی داشته باشد.
یک روانپزشک انگلیسی به نام جان بالبی که به دلیل نظریاتش در مورد دل بستگی مشهور شده است، نقل قول جالبی در این باره دارد: «انسان در هنگام تولد میل به حفظ میزانی از وابستگی به سایرین دارد».  یکی از رفتار‌های انطباقی برای حفظ بقا در کودک و در نخستین سال‌های زندگی او، ایجاد دلبستگی به والدین و سرپرست و اطرافیان خود است. البته این رفتار ممکن است که تا بزرگسالی حفظ شود و باقی بماند که می‌توان نوموفوبیا را در همین دسته قرار داد.

طبق نظر جان بالبی یکی از احساساتی که در هنگام برقراری ارتباط با دیگران و ایجاد دلبستگی به وجود می‌آید، احساس امنیت است که به نوعی برای انسان ضروری می‌باشد. در صورتی که از طریق رابطه صحیح حاصل نگردد، انسان دچار مشکل می‌شود و به سراغ روش‌های دیگری مانند «وابستگی استرس زا» (کوشش برای ارتباط گرفتن با دیگران به صورت وسواسی) یا «فرار از رابطه» (دوری از دیگران) می‌رود؛ بنابراین اگر فرد نتواند بطور عادی با اطرافیانش ارتباط برقرار نماید و از این طریق احساس امنیت نکند، ناچارا به استفاده از ابزاری، چون اسباب بازی، جانوران و چیز‌های جایگزین روی می‌آورد. اگر بخواهیم تلفن همراه و شبکه‌های مجازی را نیز به عنوان یک نمونه دیگر در نظر بگیریم، آنگاه در می‌یابیم که چرا برخی از افراد، تلفن همراه خود را جایگزین برقراری رابطه واقعی با سایرین کرده اند و به شدت زیاد وابسته آن شده اند.
چرا وابستگی به تلفن همراه رو به افزایش است؟
ضمن ترویج و گسترش استفاده از تلفن همراه، دلایل دیگری نیز برای وابستگی به شبکه‌های اجتماعی و تلفن همراه وجود دارد:
تسهیل برقراری ارتباط: رسانه‌های اجتماعی و پیام‌های صوتی، تصویری و نوشتاری امکان برقراری ارتباط با اطرافیان را تسهیل نموده و امکان دسترسی به اعضای خانواده و دوستان را ساده‌تر نموده است.
شخصی سازی اطلاعات: تلفن همراه‌های هوشمند روز به روز در حال پیشرفت هستند و امکانات جدیدی را به مخاطب می‌دهند. از جمله این موارد می‌توان به ذخیره کردن عکس، فیلم و موسیقی و همچنین شخصی سازی اطلاعات بر اساس سلیقه فرد اشاره کرد. قابلیت شخصی سازی امکاناتی را همچون انتخاب عکس مورد علاقه به عنوان پس زمینه، محدود کردن دسترسی به برنامه‌ها و ... در اختیار کاربرد قرار می‌دهد و به سبب همین ویژگی است که میزان وابستگی افراد به تلفن همراه افزایش یافته است.
یکی از تحقیقات صورت گرفته در زمینه وابستگی به تلفن همراه، پژوهشی بود که بر روی ۱۷۵ داوطلب جوان صورت گرفت و نتایج و قسمت‌های مختلف این مطالعه در ادامه بیان شده است.

مدت زمان استفاده از تلفن همراه
در بخش اول این آزمون از داوطلبین خواسته شد که مدت زمانی را که برای فعالیت‌های معمول و روزانه خود مانند پیام دادن، بازی کردن، صحبت کردن و چک کردن شبکه‌های اجتماعی مصرف می‌کنند، تعیین نمایند و با اعداد به میزان استفاده خود از هر کدام امتیاز بدهند.
میزان اعتیاد به تلفن همراه
برای بررسی میزان وابستگی افراد به گوشی، از آنان خواسته شد که در دو بخش، نوموفوبیا و تمایل داشتن برای دسترسی آسان به تلفن همراه سوالات این قسمت را پاسخ دهند؛ لذا دو جمله برای آنان مطرح گردید و از آنان خواسته شد که مشخص کنند تا چه اندازه جملات ذیل برای آنان نیز صادق است:
- برای مطرح کردن موضوعاتی که برایم خوشایند نیستند، ترجیح می‌دهم به جای رو در رو شدن با شخص مورد نظر، بصورت تلفنی با او صحبت کنم که می‌تواند مشکلات ناشی از نبود اعتماد به نفس باشد.
- تلفن همراه هم در همه اوقات حتی در هنگام خواب، نزدیک و در دسترس من است که می‌تواند ناشی از نظریه دلبستگی بالبی باشد.

بررسی میزان و زمینه وابستگی
در قسمت سوم این پرسشنامه، میزان وابستگی فرد و همچنین موارد وابستگی‌های غیر طبیعی که پیشتر نیز ذکر شد، مورد بررسی و سنجش قرار گرفت. از شرکت کنندگان خواسته شد که یک سری جملات را مطالعه کنند و به میزان انطباق آن‌ها با خودشان نمره بدهند. برای نمونه دو مورد از این جملات را در زیر مشاهده خواهید کرد:
- بسیاری از اوقات که به وجود و حضور اطرافیانت نیاز داری، از آن‌ها کاری ساخته نیست.
- از اینکه کسی خیلی گرم و صمیمی با من برخورد کند متنفرم.
- نتیجه حاصل از این قسمت افراد را در دو گروه وابستگی استرس زا و فرار از رابطه جای می‌دهد.
نتیجه کلی
در این بررسی مشاهده شد که اکثر جوانان به تلفن همراه خود اعتیاد دارند و باید آن را در دسترس خود قرار دهند و همچنین نوموفوبیا را تجربه کرده اند. این وابستگی به تلفن همراه بر اثر قابلیت برقراری ارتباط آسان با سایرین نیست و پیش زمینه‌هایی در دوران کودکی دارد.
یکی دیگر از نتایج جالبی که در این پژوهش مشاهده شد این بود که نوموفوبیا می‌تواند نشان دهنده تمایل زیاد شخص برای برقراری رابطه با اشخاص باشد. افرادی که در این آزمون بالاترین نمره وابستگی به تلفن همراه را اخذ نموده بودند، اذعان داشتند که بهترین حسن تلفن همراه، خاصیت برقراری آسان رابطه با اشخاص دیگر است. اکثر شرکت کنندگان این آزمون به یک میزان تلفن همراه خود را نزدیک خود قرار می‌دادند. اما افرادی که دچار وابستگی استرس زا بودند، به میزان بیشتری تلفن همراه خود را در دسترس قرار می‌دادند.
آخرین نتیجه به دست آمده از این آزمون، نشان دهنده وجود رابطه بین استفاده از تلفن همراه و وابستگی استرس زا بود. چنین افرادی استفاده از برنامه‌ها و فضا‌های مجازی را غالبا جایگزین مکالمه‌های مستقیم از طریق تلفن همراه کرده بودند و احتمالا همین موضوع یکی از دلایل کاهش مکالمات تلفنی در سنوات اخیر محسوب می‌گردد.

زنان یا مردان؟ کدام یک به تلفن همراه خود وابسته ترند؟
بطور کلی مردان بیشتر برای اموری، چون بازی کردن و دستیابی به اخبار و مطالب جدید از تلفن همراه خود استفاده می‌کنند و زنان بیشتر برای چت کردن و صحبت کردن با دیگران؛ بنابراین از آنجایی که زنان با هدف اجتماعی و ارتباط گرفتن با دیگران از تلفن همراه خود استفاده می‌کنند، لذا نسبت به مردان وابستگی بیشتری به تلفن همراه دارند تا بتوانند ارتباط برقرار کنند.
منبع: مرکز مشاوره رهیاب - علی اصغر رضائی

منبع: خبرگزاری صدا و سیما

کلیدواژه: فضای مجازی وابستگی به تلفن همراه تلفن همراه خود برقراری ارتباط تلفن همراه خواسته شد

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.iribnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری صدا و سیما» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۵۷۶۵۱۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

وابستگی صندوق‌های بازنشستگی به بودجه دولت ناشی از چیست؟

کمک دولت به صندوق های بازنشستگی در یک دهه گذشته روند صعودی داشته به طوری که در سال جاری به رقم بی سابقه ۴۸۳ هزار میلیارد ریال رسید.

به گزارش مشرق، در ایران ۱۷ صندوق بازنشستگی فعال وجود داردکه چهار صندوق اصلی «سازمان تامین اجتماعی»، «صندوق بازنشستگی کشوری»، «صندوق بیمه اجتماعی کشاورزان، روستاییان، عشایر»، «سازمان تأمین اجتماعی نیروهای مسلح» و ۱۳ صندوق صنفی و اختصاصی را شامل می شود. بر اساس برآوردهایی که در سال ۱۴۰۱ صورت گرفته است، این صندوق‌ها در مجموع بیش از ۷۴ درصد از جمعیت کشور را پوشش می دهند.

در بین این صندوق‌ها، سازمان تأمین اجتماعی با بیش از ۴۶ میلیون و ۴۰۰ هزار نفر افراد (اصلی و تبعی) تحت پوشش در سال۱۴۰۱بزرگترین صندوق بازنشستگی کشور محسوب می شود که جهت تأمین حقوق و مزایای مستمری بگیران خود هنوز به کمک منابع بودجه نیاز پیدا نکرده است اما در مقابل صندوقهای بازنشستگی کشوری، تأمین اجتماعی نیروهای مسلح(لشکری)، کارکنان فولاد و کارکنان وزارت اطلاعات چهار صندوقی هستند که قادر به تأمین حقوق و مزایای حقوق بگیران خود با تکیه بر منابع داخلی خود نبوده و وابسته به بودجه سالیانه هستند.

سایر صندوقهای بازنشستگی را نیز نمی توان مستقل از بودجه دانست و بیشتر صندوقهای دستگاهی وضعیت مالی مناسبی نداشته و کمبود درآمد آنها از طریق دستگاه مادر (مانند سازمان صداوسیما و...) تأمین می‌شود. لذا برخی ارقام کمک به صندوقها به صورت شفاف در بودجه عمومی کشور ذکر نمی شود.

بروز بحران در صندوق های بازنشستگی امر پوشیده‌ای نیست موضوعی که سبب شده در یک دهه گذشته میزان کمک دولت به این صندوق ها رو به افزایش باشد؛ به گونه ای که بررسی میزان حمایت دولت از صندوق‌های بازنشستگی در بخش دوم لایحه بودجه ۱۴۰۳ کل کشور نشان دهنده رشد ۳۶.۹ درصدی اعتبارات این بخش نسبت به قانون بودجه سال ۱۴۰۲ است.

اینکه چرا صندوق ها در تامین مالی خود با مشکل روبرو باشند، دلایل متعددی دارد که مهمترین آن کاهش نسبت پشتیبانی، تغییر هرم سنی و جمعیتی کشور و نیز بازنشستگی های پیش از موعد است.

کاهش نسبت پشتیبانی و وضعیت بغرنج صندوق‌ها

یکی از شاخص‌های مهم نمایانگر وضعیت ثبات و پایداری صندوق‌ها نسبت پشتیبانی است. این شاخص برابر با نسبت تعداد بیمه شدگان اصلی به تعداد پرونده های مستمری بگیران است و در واقع وضعیت جریان مالی ورودی به جریان مالی خروجی صندوق‌ها را نشان می‌دهد لذا هر چه این شاخص بزرگتر باشد آن صندوق از نظر درآمد و هزینه در نقطه مطلوب‌تری قرار دارد به این معنا که به ازای هر مستمری بگیر در صندوق افراد بیمه پرداز بیشتری وجود دارند.

بررسی آمارهای منتشر شده توسط سازمان تأمین اجتماعی نشان می‌دهد که روند تغییرات این شاخص در دو دهه اخیر برای این سازمان نزولی بوده و مقدار آن تا سال ۱۴۰۱ به حدود ۴ رسیده است. به عبارت دیگر در دو دهه اخیر به صورت مستمر نسبت درآمد حاصل از دریافت حق بیمه به هزینه پرداخت مستمری کاهش یافته است.

همچنین آمارهای منتشر شده از صندوق بازنشستگی کشوری به عنوان دومین صندوق بازنشستگی بزرگ کشور از نظر تعداد افراد تحت پوشش نشان می دهد که شاخص مذکور به عدد ۰.۵۵ در سال ۱۴۰۱ رسیده که کاملا گویای وضعیت بغرنج این صندوق است.

روند ۱۰ ساله نسبت پشتیبانی در صندوق بازنشستگی، کشاورزان روستاییان و عشایر نشان دهنده حرکت سریع آن به سمت وضعیتی نامطلوب است.

سایر صندوق‌های بازنشستگی نیز از نسبت پشتیبانی مناسبی برخوردار نبوده و وضعیت مناسبی از نظر مالی ندارند؛ برای مثال طبق آخرین آمارهای در دسترس برای سال ۱۳۹۹ نسبت پشتیبانی صندوق بازنشستگی نیروهای مسلح ۰.۸۳ و سایر صندوقها ۱.۱۰ است که نشان از وخامت پایداری مالی در این صندوقها دارد.

به نظر می‌رسد تنها صندوق‌های وکلای دادگستری و بازنشستگی کشاورزان روستاییان و عشایر از نسبت پشتیبانی خوبی برخوردار می‌باشند که روند ۱۰ ساله نسبت مذکور در صندوق بازنشستگی، کشاورزان روستاییان و عشایر نشان دهنده حرکت سریع این صندوق به سمت وضعیتی نامطلوب است.

یکی از مهمترین دلایل بروز وضعیت وخیم نسبت پشتیبانی صندوق را می‌توان در تغییر نامتوازن و سریع ترکیب سنی جمعیت به سمت سالمندی بیشتر جستجو کرد بالا بودن نرخ رشد جمعیت در یک دوره (دهه ۱۳۶۰) و کاهش این نرخ در دوره های بعدی باعث شده که به تدریج ترکیب سنی جمعیتی کشور از نظر سنی نامتوازن شود.

بر اساس گزارش‌های مرکز آمار کشور در آبان ماه سال ۱۳۶۵ جمعیت سالمندان و میانسالان (۳۰سال و بیشتر) کشور ۲۸ درصد کل جمعیت بوده در حالی که در آبان ماه سال ۱۳۹۵ سهم جمعیت مذکور به حدود ۵۱ درصد از جمعیت کل کشور رسیده است. این عدد در سال ۱۴۰۰ به میزان ۵۷ درصد جمعیت کشور پیش بینی می‌شود. همچنین متوسط سنی جمعیت کشور از ۲۱.۷ در سال ۱۳۶۵ به ۳۱.۱ در سال ۱۳۹۵ رسیده است.

تغییرات جمعیتی با توجه به فقدان یک نظام تأمین اجتماعی چند لایه منسجم و کارآمد و نیز ساختار مالی صندوق های بازنشستگی در ایران که از نوع نظام تعادل منابع مصارف ۲ (PAYG) هستند باعث شده تا به صورت مستقیم و خیلی سریع بر صندوق های بازنشستگی آثار سوء خود را نشان دهد.

تحولات جمعیتی و عدم واکنش مناسب نسبت به آن

یکی از موارد مهم تأثیر گذار بر پایداری صندوق‌های بازنشستگی سن بازنشستگی و فاصله آن با امید به زندگی است که مدت زمان بهره‌مندی از مزایا و مستمری بازنشستگی را نشان می‌دهد با وجود افزایش پیوسته امید به زندگی در کشور طی چند دهه گذشته نه تنها سن بازنشستگی با امید به زندگی تعدیل نشده بلکه شکاف سن برقراری بازنشستگی و امید به زندگی به طور قابل توجه ای نیز افزایش یافته است و به همین خاطر دولت و مجلس شورای اسلامی در برنامه هفتم پیشرفت اقدام به افزایش سن و سابقه لازم جهت احراز شرایط بازنشستگی در صندوق‌های بازنشستگی کردند.

با این حال بازنشستگی‌های پیش از موعد را که به واسطه قوانین مختلف تکلیف شده اند هنوز می‌توان یکی از اصلی ترین دلایل این شکاف محسوب کرد خروج زودهنگام در برخی رسته های بیمه‌ای باعث می‌شود تا ضمن کاهش دوران بیمه پردازی سنوات دریافت مستمری نیز افزایش یابد که در نتیجه آن بار مالی قابل توجهی به صندوق های بازنشستگی تحمیل می‌شود.

افرادی که دوره تحصیلی آنان جزو سوابق خدمتشان محسوب می‌شوند بخش دیگری از گروه‌های باسن بازنشستگی پایین را تشکیل می‌دهند.

وضعیت نامناسب سرمایه‌گذاری منابع صندوق‌ها

با رشد مصارف صندوق‌های بیمه‌گر نسبت به منابع نقدی این صندوق‌ها عملاً امکان سرمایه‌گذاری برای اغلب این صندوق‌ها وجود ندارد. همچنین شرایط اقتصاد کلانی نامناسب از جمله تورم‌های بالا و به تبع آن بازدهی حقیقی اندک دارایی‌های صندوق‌ها عدم وصول به هنگام دولت به تعهدات خود در قبال سازمان تأمین اجتماعی، فقدان شفافیت کافی و نیز ضعف های مدیریتی و ساختاری در زمینه سرمایه ‌گذاری در بسیاری از صندوق‌ها وضعیت مطلوبی را ایجاد نکرده است.

تحمیل طرح‌ها و قوانین مغایر با اصول بیمه‌ای را می توان عامل دیگری برشمرد زیرا در طی چند دهه گذشته طرح‌ها و قوانین متعددی در حوزه صندوق‌های بازنشستگی و بیمه‌های اجتماعی وضع شده که برخی از آنها مغایر با اصول بیمه‌ای بوده است.

تعدد و تنوع این قوانین باعث شده است تا این عامل نیز یکی از علل مهم وضعیت نامساعد پایداری مالی صندوق‌های بازنشستگی شود زیرا این طرح‌ها و قوانین متعدد افزایش تعهدات این صندوق ها از یک سو و از سوی دیگر کاهش منابع آنها را به دنبال داشته‌اند. از طرف دیگر عمل نکردن صحیح دولت به تعهدات خود در قبال این قوانین و طرح‌های عمدتاً با ماهیت حمایتی باعث شده تا صندوقها از اصول بیمه‌ای از جمله حفظ ثبات و پایداری مالی دور شوند.

این خلط بین سیاست‌های حمایتی با سیاست‌های بیمه ای که منابع آن حاصل مشارکت افراد است نوعی بی عدالتی در حق مشارکت کنندگان را نیز به دنبال دارد در حالی که همان طور که از سیاستهای کلی تأمین اجتماعی نیز برداشت می‌شود، در یک نظام تأمین اجتماعی چندلایه طرح های حمایتی از طرح های بیمه ای مبتنی بر مشارکت از هم تفکیک می‌شوند. برخی از این قوانین و طرح ها که عمدتاً به دلیل عدم تأمین مالی مغایر با اصول بیمه ای بوده و با اهداف اجتماعی و گاهی سیاسی و اغلب با کارکردهای حمایتی پیاده سازی شده اند.

از جمله این طرح‌ها می‌توان به معافیت بیمه‌ای برخی کارگاههای تا حداکثر ۵ نفر کارگر، طرح های متعدد بازنشستگی پیش از موعد نظیر بازنشستگی پیش از موعد ماده ۱۰ قانون نوسازی صنایع کشور، بازنشستگی های پیش از موعد کارکنان دولت، بازنشستگی های پیش از موعد مشاغل سخت و زیا نآور و متناسب سازی حقوق بازنشستگان بدون در نظر گرفتن تأمین مالی صحیح در برخی ادوار، بیمه های حمایتی برخی اقشار با اتکا به درآمدهای ناپایدار و....است.

از این رو کارشناسان معتقدند در یک شیوه مقید به اصول بیمه‌ای، لازم است تا دولت بار مالی برآوردی هر کدام از طرح ها و بدهی‌های ناشی از قوانین و مقررات حمایتی تحمیل شده به سازمان تأمین اجتماعی را به تفکیک به صورت شفاف برآورد و در لایحه بودجه منظورکند تا هزینه سیاست‌های حمایتی از منابع حاصل از مشارکت سازمان بیمه گر تأمین نشود.

منبع: ایرنا